به گزارش مشرق، دو سال قبل و در فصل نقل و انتقالات تابستانی، سرخ ها یک سهمیه بازیکن آسیایی شان را صرف خرید یک مدافع استرالیایی کردند که حتی یک دقیقه هم برایشان بازی نکرد اما بیشتر از دیگر مدافعان، حقوق گرفت.
* داستان یک انتقال جنجالی
دوم مرداد ماه 95 آنتونی گولچ با سابقه قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا، با قراردادی دو ساله به پرسپولیس پیوست. پرسپولیسی ها با احتساب قیمت دلار برای آن زمان، برای سال اول بیش از یک میلیارد و برای سال دوم باید بیشتر از دو میلیارد هزینه می کردند! این در حالی بود که لوکا ماریچ، مدافع مورد علاقه برانکو که یکی از بهترین مدافعان خارجی لیگ پانزدهم نیز بود، کمتر از آنتونی گولچ بی مصرف برای سرخ ها هزینه داشت.
گولچ در اردوی اوکراین، عملکرد بسیار ضعیفی از خود نشان داد. پرسپولیسی ها همان موقع وقت داشتند که گولچ را به کشورش دیپورت کنند و سراغ یک مدافع بهتر بروند. حتی سرمربی تیم نیز صراحتا این موضوع را به مدیران باشگاه گفته بود اما گولچ در پرسپولیس ماند تا به یکی از ماندگارترین پرونده ها و بازیکنان خارجی تاریخ باشگاه پرسپولیس و فوتبال ایران تبدیل شود.
* تمام تناقض های این پرونده
مبلغ قرارداد او و پرسپولیس در سایت سازمان لیگ 660 میلیون به ازای هر سال ثبت شد اما چند هفته قبل حمیدرضا گرشاسبی گفت: «رقم این قرارداد برای دو سال ۴۷۰ هزار دلار بود.» با احتساب دلار 3850 تومانی در طول لیگ شانزدهم، قرارداد خالص و بدون آپشن سرخ ها با او به رقم 900 میلیون تومان می رسید اما مشخص نیست مدیران این باشگاه در آن زمان با چه مدرکی چنین رقمی را در سازمان لیگ به ثبت رساندند و از آن مهم تر، باید از سازمان لیگ پرسید که چرا هر رقمی که باشگاه ها می گفتند را باور می کرد؟ با این شرایط، این حق اهالی فوتبال است که قرارداد دیگر بازیکنان که پیش تر در سازمان لیگ بود را نپذیرند.
علاوه بر آن، پرسپولیسی ها یک دروغ عجیب نیز به باشگاه شریف مولداوی و البته رسانه ها گفته بودند. باشگاه پرسپولیس پیش از آغاز لیگ شانزدهم، آی تی سی گولچ را از باشگاه شریف مولداوی درخواست کرد و ادعا نمود: «به دلیل تحریم ها، هزینه رضایت نامه دیرتر در حساب باشگاه شریف مولداوی قرار خواهد گرفت» و این موضوع را به رسانه ها نیز اعلام کرد اما سپس مشخص شد مبلغ رضایت نامه هرگز به این باشگاه پرداخت نشده است! البته باشگاه شریف، باتوجه به رقم 500 دلاری به ازای هرروز دیرکرد در پرداخت رضایت نامه، نگرانی بابت این موضوع نداشت و سپس با خیالی آسوده علیه سرخ ها شکایت و خواستار 180 هزار دلار شد که البته این 180 هزار دلار با مذاکرات سرخ ها و درخواست از باشگاه شریف مولداوی به 115 هزار دلار رسید؛ یعنی بازهم بیشتر از مبلغ اولیه!
گرشاسبی چند هفته قبل گفت: «رقم این قرارداد برای دو سال 470 هزار دلار بود که بازیکن در زمان حضور در ایران، 32 هزار دلار دریافتی داشت که به این ترتیب مبلغ 438 هزار دلار باقی ماند. فیفا نیز در نهایت با احتساب جریمه ۵ درصدی و هزینه های وکیل، باشگاه را مکلف به پرداخت 550 هزار دلار دانست.» حالا این ادعا را بررسی کنیم، با احتساب جریمه 5 درصدی، قرارداد به 460 هزار دلار می رسد اما باشگاه ادعا کرده که مکلف به پرداخت 550 هزار دلار شده! یعنی آن ها از کدام وکیل استفاده کرده اند که 90 هزار دلار (700 میلیون تومان) خرج روی دستشان گذاشته است؟
مقصر کیست؟ شما بگویید
اگر پرسپولیس به جای خرید این بازیکن بی کیفیت، مدافع مورد علاقه برانکو یعنی ماریچ را حفظ می کرد یا یک مدافع بهتر می گرفت، الان چنین مشکلاتی به وجود نمی آمد. اما حتی اگر سرخ ها حقوق گولچ را به موقع پرداخت می کردند، بازهم دست بالاتر را در این داستان داشتند و کسی نمی توانست محکومشان کند! اما در بدترین حالت، اگر سرخ ها زودتر وارد عمل می شدند و از گولچ شکایت می کردند، به گفته یکی از کارگزاران فیفا، حداقل از پرداخت مابقی قرارداد او معاف می شدند ولی...
در آن زمان علی اکبر طاهری مدیرعامل سرخ ها بود. او گفت هیچ پرونده ای را برای آیندگان باقی نمی گذارد اما گولچ و خیلی های دیگر ماندند برای گرشاسبی و بقیه! پرسپولیس 250 هزار دلار برای قرارداد او پرداخت کرد در حالی که میزان قرارداد به ازای هر سال 235 هزار دلار بود، آن ها 115 هزار دلار برای رضایت نامه اش پرداخت کردند، در شرایطی که این مبلغ 100 هزار دلار بود! و در آخر برای پرداخت 50 هزار دلار بیشتر به بازیکنی که حتی یک دقیقه هم بازی نکرد، فاتحانه به تهران بازگشته و آن را اعلام کردند...
این نکته را هم فراموش نکنیم، قیمت دلار در بازار آزاد امروز
به ۸ هزار تومان هم میرسد؛ یعنی پرسپولیس بیش از ۲ برابر آن چه که باید را به گولچ پرداخت کرد. گولچ در نهایت، به گران ترین بازیکن پرسپولیس در لیگ شانزدهم تبدیل شد، گران ترین بازیکن تیم قهرمان، بدون حتی یک دقیقه بازی.